-
1 Ἀάω
Ἀάω (Wurzel FA od. AFA, vgl. αὐάτη, u. Buttm. Lexil. In. 223 ff.), Hom. act. nur aor. I. schaden, Ζεῠ, ἦ ῥά τιν' ἤδη τῇδ' ἄτῃ ἄασας Il. 8, 237; ἄασάν [– – –] μ' ἕταροί τε κακοί, πρὸς τοῖσί τε ὕπνος Od. 10, 68; besonders geistig: bethören, verblenden, οἶνος καὶ Κένταυρον-ἄασε Od. 21, 296 [– ñ ñ] u. 287 ἐπεὶ φρένας ἄασεν οἴνῳ; so ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακὴ καὶ-οἶνος Od. 11, 61. – Med. praes. in ders. activen Bedeutung ἄτη, ἣ πάντας ἀᾶται Il. 19, 91. 129. – Aor. I. med. ich bethörte mich, verging mich (VLL. ἐβλάβην, ἄτῃ περιέπεσον), ἀασάμην [– ñ ñ], Il. II. 9, 116. 119 u. 19, 137, wo das dabeistehende καίμευ φρένας ἐξέλετο Ζεύς es dem 136 vorangehenden ἀάσθην gleichstellt; ὰάσατο μέγα ϑφμῷ, er hatte sich sehr verblendet, war bethört im Geiste, Il. 9, 537. 11, 340 [ – ñ ñ]. Aber aktivisch Ζῆν' ἄσατο [– ñ ñ] Iliad. 19, 95, wo jedoch nach Tidymus (s. Scholl.) Aristarch und die Mehrzahl lasen Ζεὺς ἄσατο. – Ap. Rh. 2, 623 verbindet ἤμβροτον ἀασάμην τε κακὴν ἄτην. – Pass. aor. I. ἀάσϑη, wurde verblendet, Il. 16, 635. 13, 113 Od. 4, 503, – φρεσὶν ᾗσιν ἀασϑείς 21, 361, – H. Cer. 247 – – –, – νήκεστον ἀάσϑη Hes. O. 231. Vgl. ἄτη.
-
2 ᾱ̓ᾰ̄ω
ᾱ̓ᾰ̄́ω( ἀϝάω), aor. ᾰ̄̓ᾰ̄ωσε, ἆσε, 2 sing. ἆσας, mid. ἀᾶται, aor. ᾱ̓ᾰ̄σάμην, -ατο, ἄσατο, pass. aor. ἀάσθην, -ης, -η, part. - είς: I. act., bring to grief, Il. 8.237; esp. of the mind, delude, befool, befuddle, ὃ δ' ἐπεὶ φρένας ἄασεν οἴνῳ, Od. 21.297; pass., Il. 19.136, Od. 21.301 ; μέγα, Il. 16.685; πολλόν, Il. 19.113.—II. mid., commit folly, be infatuated, deceive oneself, Il. 19.95; causative, ‘ beguile,’ ( Ἄτη), ἣ πάντας ἀᾶται, Il. 19.91, 129.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ᾱ̓ᾰ̄ω
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий